Kiedy sadzić mieczyki?
Mieczyki, zwane także gladiolami, to piękne rośliny ozdobne, które posiadają dekoracyjne kwiaty w różnych odcieniach. Wiele ich odmian posiada kwiaty dwu, a nawet wielobarwne, oprócz tego są spotykane również dodatkowe elementy dekoracyjne takie jak fryzowane, falbaniaste brzegi płatków, czy występujące na nich ciekawe wzory lub cieniowania. Ich nazwa nawiązuje do liści, które swoim kształtem przypominają miecze. Gatunków mieczyków wyróżnia się aż 250, jednak w Polsce spotykane są tylko dwa – mieczyk błotny oraz mieczyk dachówkowaty. Gdy zakwitną latem, ciężko przejść obok nich obojętnie. Dlatego wiele osób podejmuje decyzję, by zasadzić mieczyki w swoim ogrodzie przydomowym.
Słów kilka o mieczykach
Mieczyki pochodzą z południowej Afryki, dlatego też w naszym kraju nie zimują w gruncie. Ich bulwy są zbyt delikatne i wrażliwe na takie warunki. Rośliny powstają z cebul, które wcześniej zostały posadzone w podłożu. Cebule nazywamy też bulwami. Cebule gladioli mogą być spłaszczone lub lekko kuliste, jak to bywa u roślin cebulowych. Na części mięsistej możemy dostrzec węzły oraz międzywęźla. Gdy zostaną posadzone w glebie, rozwijają swój system korzeniowy, który składa się aż z kilkudziesięciu korzeni oraz ulistnionego pędu, który kwitnie. Gdy dochodzi do intensywnego wzrostu rośliny, jej część która znajduje się nad powierzchnią ziemi oraz bulwa mateczna, zaczynają zamierać. Z kolei składniki pokarmowe, które powstały w
liściach rośliny zostaną przeniesione do pędu, dzięki temu staje się on grubszy. Bulwy mieczyków są delikatne, dlatego trzeba być ostrożnym, gdy się nimi zajmujemy. Gladiole możemy podzielić na trzy grupy. Do pierwszej grupy zaliczamy wczesne mieczyki, które zazwyczaj zakwitają po około 80 dniach od wysadzenia mieczyków. Następna grupa to mieczyki średniowczesne, ich kwitnięcie przypada na okres po około 95 dniach od zasadzenia. Ostatnia grupa to mieczyki późne, ich kwiatów możemy się spodziewać dopiero po około 120 dniach od posadzenia cebulek.
Jak sadzić mieczyki?
Przygotowanie gleby Aby mieczyki mogły zaprezentować swoje piękno, muszą mieć zapewnione odpowiednie warunki. W ten kwestii są dość wymagające. Mieczyki najbardziej lubią słoneczne, zaciszne i ciepłe stanowisko. Oprócz tego istotny jest też rodzaj gleby. Podłoże powinno być gliniasto-piaszczyste, żyzne, próchnicze oraz lekko wilgotne. A jego odczyn obojętny. Aby ułatwić odprowadzanie nadmiaru wilgoci, trzeba na dnie dołków rozłożyć warstwę drenażu. Gladiole nie lubią gleb bagnistych i podmokłych. Grządkę na kwiaty powinno się nawieść kompostem. Jeśli gleba jest zbyt ciężka, przed posadzeniem cebulek należy ją rozluźnić za pomocą piasku, torfu lub lekko
przegniłych liści. Mieczyków nie można sadzić w tym samym miejscu, co roku musi być to inna część ogrodu. Dopiero po upływie kilku lat, można powrócić do tego samego punktu. Najlepszym podłożem do sadzenia mieczyków jest to, gdzie wcześniej rosła marchewka lub inne rośliny korzeniowe. Z kolei unikać, należy miejsc, gdzie rosną rośliny krzyżowe, ponieważ przyciągają one szkodniki. Odpowiedni termin oraz technika sadzenia Mieczyki najlepiej jest sadzić od połowy kwietnia. Termin sadzenia tak na dobrą sprawę uzależniony jest głównie od warunków atmosferycznych. Gladiole, należy zasadzić wtedy, gdy temperatura na zewnątrz nie spada poniżej 10 stopi Celsjusza. Jeśli się pośpieszymy i nasze rośliny zostaną umieszczone w zbyt zimnej glebie, ich wzrost może ulec zahamowaniu. Co do techniki sadzenia, jest kilka ważnych zasad, które trzeba znać. Duże okazy, należy sadzić na głębokości około 15 cm, z kolei małe na około 8 cm pod powierzchnią ziemi, tak by była to 3- krotność wysokości bulwy. Unikać trzeba zbyt płytkiego sadzenia, ponieważ wtedy rośliny mogą się przewracać. Ważne są również odstępy pomiędzy roślinami. Jakie powinny być? Najlepszą odległością jest ta wynosząca około 20 cm. Pamietajmy, że przed sadzeniem z cebul trzeba ściągnąć łuski okrywowe, a następnie zaprawić je środkiem grzybobójczym. Pamiętajmy, że trzeba unikać zbyt płytkiego sadzenia, ponieważ wtedy rośliny mogą się przewracać.
Wykopywanie bulw
Dopiero po upływie 4 tygodni od przekwitnięcia, można przyciąć łodygi naszych roślin oraz wykopać ich cebule. Aby ułatwić sobie to zadanie, warto skorzystać z pomocnego narzędzia, jakim są na przykład widły szerokozębne. Jeżeli będziemy zwlekać z wykopaniem gladioli, możemy sprawić że staną się one narażone na działanie różnego rodzaju drobnoustrojów chorobotwórczych. Wtedy też nie będą się nadawały do przechowywania.
Przechowywanie bulw
Gdy bulwy mieczyków zostały już przez nas wykopane, możemy skrócić łodygę gladioli, tak by posiadała ona długość około 4 cm, nad bulwą przybyszową. Kolejnym krokiem jest przeniesienie materiału rozmnożeniowego do pomieszczenia, które będzie odpowiednio przewiewne. W nim bulwa zastępcza, czyli materiał rozmnożeniowy będzie schnął przez najbliższe kilka dni. Po tym czasie, powinniśmy usunąć resztki pędów. Jak to zrobić? Należy je delikatnie wykręcić. Jeżeli nam się nie śpieszy, warto pozwolić cebulom przeschnąć przez około miesiąc. Następnym etapem jest wyczyszczenie bulw z ziemi, wysuszonych łusek oraz korzeni. Ważne, żeby pozbywać się tylko tych, które same odchodzą. W trakcie zimy materiał rozmnożeniowy, powinno się przechowywać w suchym, chłodnym oraz zacienionym miejscu. Sprawdzonym sposobem jest układanie go cienkimi warstwami w specjalnie przeznaczonych do tego skrzynkach. Jeżeli chcemy przechować bulwy przybyszowe, powinno się je przechowywać w torebkach papierowych.
Rozmnażanie mieczyków
Mieczyki rozmnaża się za pomocą nasion lub sposobem wegetatywnym. Jeżeli chcemy stworzyć nową odmianę rośliny, jest to możliwe dzięki nasionom. Wysiewa się je w specjalnych skrzyniach, które wcześniej trzeba wypełnić piaszczystą glebą. Najprostszym jednak sposobem rozmnażania mieczyków jest rozmnażanie poprzez cebulki. Dzięki zastosowaniu takiego sposoby, powstałe rośliny będą znacznie bardziej odporne na różnego rodzaju choroby. Co więcej łatwiej będzie im się przystosować do nowych warunków środowiskowych. Aby osiągnąć szybsze efekty, cebulki powinno się sadzić korzeniem do góry. Cebule gladioli można sadzić przez pięć lat. Jednak warto pamiętać, że rośliny które pochodzą ze starszych cebulek nie dość, że zakwitają później, to jeszcze będą posiadały mniejsze kwiaty oraz będą mniej odporne na różne szkodniki i choroby.
Szkodniki i choroby mieczyków
Mieczyki są raczej uznawane za rośliny odporne na działanie szkodników oraz różnego rodzaju chorób, jednak nie oznacza to, że nie są na nie podatne. Do największych zagrożeń możemy zaliczyć:
wciornastki – są to robaki, które żywią się sokiem roślinnym. Jak je rozpoznać? Należy przyjrzeć się liściom rośliny, jeżeli zauważymy białe lub lekko srebrne miejsca wysysania, to wiemy że zaatakowały ją wciornastki. Jeżeli bytują one na roślinie przez dłuży okres czasu, mogą doprowadzić do osłabienia liści i kwiatów, a to może doprowadzić do obumarcia mieczyka. Aby im zapobiegać, trzeba pamiętać o regularnym podlewaniu, ponieważ wciornastki nie lubią wilgotnego środowiska.
szarą pleśń – objawia się brązowymi plamami na liściach. Z czasem dochodzi do gnicia cebuli oraz łodygi rośliny. Pleść nie lubi suchego i ciepłego środowiska, dlatego jeżeli pogoda za oknem będzie dopisywać, szybko się jej pozbędziemy.
zgniliznę twardzikową – jest to choroba grzybicza, która objawia się zmianą zabarwienia liści, na kolor żółty lub brązowy. Jeżeli nic z nią nie zrobimy, na naszej roślinie pojawi się zgnilizna łodygi lub biała grzybnia.
fuzariozę – jest to choroba grzybicza, występuje na nadziemnych częściach rośliny. Objawia się zahamowaniem wzrostu, żółknięciem oraz brązowieniem liści. Z czasem mieczyk zaczyna obumierać. Grzyb, który wywołał tą chorobę jednocześnie lubi wysoką temperaturę oraz dużą wilgotność gleby.
